اثر طلاق در احصان
در خصوص تأثیر طلاق بر وضعیت احصان در زنا، بررسی دقیق اثرات انواع مختلف طلاق بر احصان بسیار مهم است. بر اساس قوانین و اصول فقهی، طلاق می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر وضعیت احصان داشته باشد:
۱. طلاق بائن
طلاق بائن به طلاقی اطلاق می‌شود که پس از آن، امکان رجوع به همسر وجود ندارد و رابطه زناشویی به پایان می‌رسد. انواع طلاق بائن شامل طلاقی است که به دلیل خلع یا مبارات انجام شده و همچنین طلاقی که پس از پایان عده به همسر بازگردانده نمی‌شود.
- اثر طلاق بائن بر احصان:
- پس از وقوع طلاق بائن، زوجین از وضعیت احصان خارج می‌شوند. به عبارت دیگر، زن یا مرد که به دلیل طلاق بائن از هم جدا شده‌اند، دیگر محصن محسوب نمی‌شوند. به این ترتیب، در مدت عده طلاق بائن، زن به عنوان محصنه شناخته نمی‌شود، چرا که دیگر همسر دائمی و شرعی مرد نیست و امکان برقراری رابطه جنسی از طریق قُبُل نیز وجود ندارد.
۲. طلاق خلع بائن
طلاق خلع بائن به طلاقی اطلاق می‌شود که در آن زن به خاطر خصومت یا عدم سازگاری، درخواست طلاق کرده و به شوهر خود مبلغی به عنوان بذل (مالی که به شوهر داده می‌شود) پرداخت می‌کند. در این نوع طلاق، همان‌طور که ذکر شد، برای بازگشت به وضعیت احصان، باید وضعیت خاصی رعایت شود.
- اثر طلاق خلع بائن بر احصان:
- اگر زن در مدت عده طلاق خلع بائن، به بذل خود رجوع کند، مرد نیز می‌تواند از حق رجوع از طلاق برخوردار شود. با این حال، نظر فقهای شیعه این است که “حتی پس از رجوع عملی مرد در طلاق خلع، تا زمانی که پس از رجوع به زن، وطی نکرده باشد، زناي مرد یا زن محصنه نخواهد بود.”
- به عبارت دیگر، حتی اگر مرد و زن به وضعیت قبلی خود برگردند، تا زمانی که رابطه جنسی از طریق قُبُل برقرار نشود، وضعیت احصان مجدداً به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد.
۳. طلاق رجعی
طلاق رجعی به طلاقی اطلاق می‌شود که در آن، شوهر حق دارد تا پایان مدت عده، به همسر خود بازگردد و طلاق را بر هم زند. در این نوع طلاق، زن همچنان در حکم زوجه مرد است و حقوق و تکالیف زناشویی بین آن‌ها تا پایان مدت عده پابرجاست.
- اثر طلاق رجعی بر احصان:
- در خصوص طلاق رجعی، با توجه به سکوت قانون‌گذار و نظر فقها، به نظر می‌رسد که طلاق رجعی موجب خروج از احصان نمی‌شود. به عبارت دیگر، مرد و زن در مدت عده طلاق رجعی، همچنان در حکم زوجه و زوج هستند و احصان آن‌ها به قوت خود باقی می‌ماند. وضعیت احصان تنها در صورت بروز موارد مندرج در ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی یا شرایط مشابه آن‌ها، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
نتیجه‌گیری:
- طلاق بائن و طلاق خلع بائن به طور کلی موجب خروج زن و مرد از احصان می‌شود و آن‌ها نمی‌توانند به عنوان محصن محسوب شوند.
- طلاق رجعی موجب خروج از احصان نمی‌شود و تا پایان مدت عده، زن و مرد همچنان در وضعیت احصان باقی می‌مانند، به شرط اینکه هیچ‌یک از شرایط معاف‌کننده از احصان مطابق با ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی رخ ندهد.
