جرائم علیه امنیت کدامند؟
امنیت جامعه و امنیت ملی مسائل بسیار حیاتی هستند و برای حفظ نظم و امنیت در جامعه اقدامات قانونی لازم است. در این زمینه، در بسیاری از قوانین جرم انگاری مفهوم جرم علیه امنیت ملی و جرمهای سیاسی و امنیتی به دقت تعریف شده و مجازاتهای مختلف برای آنها در نظر گرفته میشود. این اقدامات در واقعیت به دولتها و نظامهای حاکمه کمک میکنند تا از تهدیدها علیه امنیت ملی جلوگیری کنند و در مقابل افراد یا گروههایی که اقدام به تخریب نظم اجتماعی میکنند، اقدام کرده و ایشان را مجازات دهند.
معیارها و مصادیق جرمهای علیه امنیت ملی و جرمهای سیاسی و امنیتی ممکن است در هر کشور متفاوت باشند و باید در چارچوب قوانین ملی هر کشور تعیین شوند. اطلاع بهروز از مفاهیم و مصادیق این جرمها بسیار مهم است تا از اساسی نبودن اقدامات قانونی جلوگیری شود و تضمین حقوق انسانی و اصول عدالت در اجرای قوانین حفظ شود. همچنین، میتواند نظارت مداوم و انتقادی از سیاستها و قوانین مربوط به امنیت ملی و جرمهای سیاسی به منظور اطمینان از اجرای عادلانه و متناسب با جرم باشد.
جرائم علیه امنیت ملی چیست؟
در زیر به طور کامل مواردی را که به عنوان جرائم علیه امنیت ملی شناخته و پیشبینی میشوند را بیان میکنیم:
- تشکیل یا اداره یا عضویت در دسته یا جمعیت بیش از دو نفر، در داخل یا خارج کشور ایران، با قصد بر هم زدن امنیت کشور، مستفاد از ماده ۴۹۸ و ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- توهین به قومیتهای ایرانی یا ادیان الهی یا مذاهب اسلامی مصرح در قانون اساسی، با هدف ایجاد خشونت یا تنش در جامعه و یا با علم به وقوع چنین امری، مستفاد از ماده ۴۹۹ مکرر قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- تبلیغ و فعالیت به هر نحو علیه نظام جمهوری اسلامی یا به نفع گروهها و سازمانهای مخالف نظام جمهوری اسلامی، مستفاد از ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات و تبصرههای آن.
- استفاده از شیوههای کنترل ذهن و القائات روانی در فضای واقعی یا مجازی، در قالب جمعیت، گروه یا فرقه یا هر چیز دیگری که سبب تسلط روانی یا جسمی بر دیگری شده و او را مورد بهرهکشی و سوء استفاده جنسی، جسمی یا مالی قرار دهد یا قدرت تصمیمگیری او را تحت تأثیر قرار داده و او را به ارتکاب اعمالی نظیر اعمال منفی عفت سوق دهد یا انجام هر عمل و مصداق دیگری که از راه استفاده از این شیوهها، در ماده ۵۰۰ مکرر کتاب پنجم قانون مجازات و تبصرههای آن آمده است.
- قرار دادن عمدی یا اطلاعرسانی عمدی محتوای نقشهها یا اسرار یا اسناد و تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور، در اختیار افرادی که صلاحیتدسترسی به آنها را ندارند، به نحوی که در بردارنده نوعی جاسوسی باشد، مستفاد از ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- ارتکاب یکی از جرائم جاسوسی در خاک ایران، به نفع یک دولت بیگانه و علیه یک دولت بیگانه دیگر، به گونهای که امنیت ملی کشور ایران را به خطر بیاندازد، مستفاد از ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- نقشهبرداری یا گرفتن فیلم یا عکسبرداری از استحکامات نظامی یا اماکن ممنوعه و داخل شدن غیرقانونی یا قانونی، در اماکن مربوط به اسرار سیاسی یا نظامی یا امنیتی، با هدف سرقت آنها، مستفاد از ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- تحریک موثر نیروهای رزمنده یا اشخاصی که به نحوی در خدمت نیروهای مسلح هستند، به عصیان، فرار، تسلیم یا عدم اجرای وظایف نظامی، با قصد براندازی حکومت یا شکست نیروهای خودی در مقابل دشمن، در شرایطی که این عمل محاربه شناخته نشود، مستفاد از ماده ۵۰۴ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- جمعآوری اطلاعات طبقهبندی شده، با پوشش مسئولین نظام یا مامورین دولت یا به نحو دیگر، با هدف بر هم زدن امنیت کشور و قرار دادن آن در اختیار دیگران، به طوری که مرتکب موفق شود یا نشود، مستفاد از ماده ۵۰۵ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات و تبصرههای آن.
- تخلیه اطلاعاتی شدن مامورین دولتی که مسئول امور حفاظتی و اطلاعاتی طبقهبندی شده بوده اند و به آنها در این زمینه آموزش داده شده است، توسط دشمنان، به علت بیمبالاتی و عدم رعایت اصول حفاظتی توسط خود این ماموران، مستفاد از ماده ۵۰۶ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- همکاری با دولتهای خارجی متخاصم به هر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران، در صورتی که عمل مرتکب محاربه شناخته نشود، مستفاد از ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- شناختن و مخفیکردن یا سبب مخفیشدن جاسوسانی که مامور تفتیش یا وارد کردن هر گونه لطمه به کشور بودهاند، به علت برهمزدن امنیت ملی یا کمک به دشمن، مستفاد از ماده ۵۱۰ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- شناسایی و جذب و معرفی افراد جهت جاسوسی علیه امنیت کشور به دولتهای خصم یا کشورهای خارجی، مستفاد از تبصره ماده ۵۱۰ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- تهدید به بمبگذاری هواپیما، کشتی و وسایل نقلیه عمومی یا ادعای آن به قصد برهمزدن امنیت کشور و تشویق اذهان عمومی، مستفاد از ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.
- اغوا و تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهمزدن امنیت کشور، مستفاد از ماده ۵۱۲ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات.