دیه کما سال ۱۴۰۳
دیه به عنوان مجازات مالی در قانون ایران برای جبران خسارت‌های ناشی از جنایات عمدی و غیرعمدی بر نفس و اعضای بدن انسان در نظر گرفته شده است. این مجازات شامل دیه‌های مختلفی است که به آسیب‌ها و نقص‌های جسمی و روانی مربوط می‌شود.
یکی از انواع دیه، دیه منفعتی است که انسان از اعضای بدن خود دریافت می‌کند. به عنوان مثال:
- دیه جنون: در صورت از دست دادن عقل، دیه‌ای به عنوان جبران برای این نقص در نظر گرفته می‌شود.
- دیه از دست دادن حافظه: اگر فردی به علت آسیب‌هایی حافظه خود را از دست بدهد، دیه‌ای برای این نقص وجود دارد.
- دیه از دست دادن بویایی: از دست دادن حس بویایی نیز مشمول دیه است.
حوادث و جرایم منجر به کما نیز شامل دیه هستند. کما به معنای از دست دادن توانایی‌های حیاتی و ضروری برای ادامه زندگی است. در صورتی که شخصی به علت آسیب‌هایی به کما برود، علاوه بر دیه آسیب‌های جسمی وارد شده، دیه‌ای جداگانه برای حالت اغما یا کما نیز در نظر گرفته می‌شود که معمولاً مبلغی سنگین است. این دیه به جبران خسارت‌هایی که فرد در حالت کما متحمل می‌شود و برای تامین نیازهای درمانی و مراقبتی او ضروری است، پرداخت می‌شود.
دیه کما ۱۴۰۳
در قانون مجازات اسلامی ایران، دیه به کما رفتن به شکل خاصی تنظیم شده است که به نظر می‌رسد تحت ماده ۶۸۰ قانون مجازات اسلامی در سال ۱۴۰۳، نحوه محاسبه و تعیین آن به شرح زیر است:
- دیه در صورت فوت: اگر آسیب یا جنایتی که منجر به کما شده است، نهایتاً به فوت فرد منتهی شود، دیه نفس (یعنی دیه کامل برای فوت) برای مرتکب تعیین می‌شود.
- ارش برای کما: اگر فرد پس از به کما رفتن به هوش آید، به ازای مدت زمانی که در کما بوده، دیه یا ارش (جبران خسارت برای آسیب‌ها و عوارض ناشی از کما) تعیین می‌شود. ارش به مقدار دیه‌ای اطلاق می‌شود که به‌طور دقیق در قانون مشخص نشده و بر اساس نظر کارشناسان و قاضی تعیین می‌شود.
- دیه برای عوارض دیگر: اگر آسیب‌های دیگری به دلیل کما به وجود بیاید (مانند ناتوانی‌های جسمی یا روانی)، دیه یا ارش برای این عوارض نیز باید پرداخت شود.
در کل، میزان دیه یا ارش به عوامل مختلفی مانند شدت آسیب‌ها و مدت زمانی که فرد در حالت کما بوده است، بستگی دارد و قاضی با توجه به شرایط خاص پرونده و نظر کارشناسان، این مقادیر را تعیین می‌کند.
دیه کما منجر به مرگ ۱۴۰۳
دیه ناشی از کما که منجر به فوت فرد می‌شود، طبق ماده ۶۸۰ قانون مجازات اسلامی در سال ۱۴۰۳ به این صورت تعیین می‌شود:
- دیه کامل (نفس): اگر کما به مرگ منتهی شود، دیه‌ای که برای فوت فرد در نظر گرفته می‌شود، دیه کامل یا “دیه نفس” است. این دیه به مبلغ مشخصی تعیین می‌شود که برای سال ۱۴۰۳ به شرح زیر است:
- در ماه غیر حرام: ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان
- در ماه حرام: ۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان
- ماه حرام: برای تعیین دیه در ماه حرام، باید توجه داشت که برای افزایش مبلغ دیه در این ماه، هم جرم و هم فوت باید در ماه حرام اتفاق بیفتد. ماه‌های حرام شامل محرم، رجب، ذی‌القعده، و ذی‌الحجه هستند.
بنابراین، در صورت فوت فرد به علت کما، میزان دیه به طور کامل بر اساس نرخ دیه سال ۱۴۰۳ محاسبه شده و بسته به اینکه فوت در ماه حرام یا غیر حرام رخ داده است، مبلغ دیه تعیین می‌شود.
دیه عوارض ناشی از به کما رفتن
طبق ماده ۶۸۰ قانون مجازات اسلامی، برای عوارض ناشی از به کما رفتن نیز دیه یا ارش پرداخت می‌شود. به طور خلاصه:
- دیه عوارض ناشی از کما: اگر فردی که به کما رفته است، پس از بهبودی دچار عوارضی شود، مانند ناتوانی‌های جسمی یا اختلالات دیگر، دیه یا ارش برای این عوارض تعیین می‌شود. میزان دیه یا ارش به شدت و نوع عارضه بستگی دارد.
- تعیین دیه یا ارش: برای تعیین دیه یا ارش، قاضی با توجه به نظر کارشناس دادگاه (پزشک قانونی) و شدت عارضه، مبلغ مناسب را تعیین می‌کند. ارش به معنای جبران خسارت‌هایی است که در قانون به طور دقیق مشخص نشده و بر اساس نظر کارشناس تعیین می‌شود.
به این ترتیب، در صورتی که عوارض خاصی ناشی از به کما رفتن فرد به وجود بیاید، این عوارض به‌طور جداگانه بررسی شده و دیه یا ارش مربوط به آنها پرداخت می‌شود.
