مالکیت مشاع و حق شفعه

مالکیت مشاع و حق شفعه

مالکیت مشاع و حق شفعه

در قانون مدنی ایران، مالکیت مشاع به معنای اشتراک چندین نفر در یک مال به‌طور مشاع و به‌طور مشخص در ماده ۵۷۱ تعریف شده است. طبق این تعریف، مال مشاع مالی است که در آن، شرکا در کل مال شریک‌اند اما سهم آن‌ها از لحاظ جغرافیایی مشخص نیست، بلکه هر شریک در هر بخش از مال به اندازه سهم خود مشارکت دارد.

قانون مدنی ایران همچنین مالکیت مشاع را به دو نوع تقسیم کرده است: شرکت اختیاری و شرکت قهری.

  1. شرکت اختیاری: این نوع شرکت زمانی به وجود می‌آید که چند نفر با توافق یکدیگر به‌طور مشترک ملکی را خریداری می‌کنند یا از طریق هبه، مالی را به‌طور مشترک دریافت می‌کنند. برای مثال، اگر دو نفر خانه‌ای را به‌طور مشترک خریداری کنند، مالکیت آن به‌صورت مشاع خواهد بود.
  2. شرکت قهری: این نوع شرکت معمولاً در مورد اموال غیرمنقول به‌ویژه ارث مطرح می‌شود. در صورتی که شخصی فوت کند و وراث از وی باقی‌مانده‌ای داشته باشند، اموال به‌صورت مشاع میان وراث تقسیم می‌شود.

در خصوص حق شفعه، این حق به معنای حق خرید سهم شریک در صورتی که وی قصد فروش سهم خود را به شخص ثالث داشته باشد، می‌باشد. به‌طور خاص، در ماده ۸۴۱ قانون مدنی آمده است که در صورتی که یکی از شرکا قصد فروش سهم خود را به شخص ثالث داشته باشد، شریک دیگر حق دارد که سهم او را با همان شرایط و قیمت خریداری کند. این حق در اموال مشاع به‌ویژه در املاک غیرمنقول به‌کار می‌رود و هدف آن حفظ روابط شرکتی است تا شریک بتواند از ورود شخص ثالث به‌عنوان مالک جدید جلوگیری کند.

 

تصرفات شرکا در ملک مشاع

مطابق قانون مدنی ایران، تصرفات شرکا در ملک مشاع و نحوه اداره آن تحت مقررات خاصی قرار دارد که در مواد مختلف قانون مدنی توضیح داده شده است.

  1. ماده ۵۷۵ قانون مدنی: این ماده تصریح می‌کند که هر یک از شرکا به نسبت سهم خود در نفع و ضرر مال مشاع سهیم هستند. به عبارت دیگر، در صورتی که مال مشاع به نفع یا ضرر برخورد کند، هر شریک به اندازه سهم خود مسئول است، مگر اینکه توافقی متفاوت میان شرکا وجود داشته باشد که برای برخی از آنان سهم بیشتری در نفع یا ضرر در نظر گرفته شده باشد. همچنین، اداره کردن مال مشاع باید به توافق شرکا صورت گیرد، و در صورتی که یکی از شرکا بدون اجازه دیگران اقدام به تصرف یا دخالت در اداره مال کند، طبق قانون ضامن خواهد بود و مسئول جبران خسارت است.
  2. ماده ۵۸۱ قانون مدنی: این ماده به موضوع تصرفات شرکا در ملک مشاع پرداخته و بیان می‌کند که تصرفات هریک از شرکا باید با اجازه دیگران باشد. در صورتی که یکی از شرکا بدون اذن دیگران و یا خارج از حدود اذن به تصرف در مال مشاع بپردازد، عمل او فضولی تلقی می‌شود. در این صورت، معامله یا تصرف انجام شده مشروط به موافقت سایر شرکا است، و اگر آنان این تصرفات را نپذیرند، آن تصرف یا معامله باطل خواهد بود.
  3. قانون ثبت اسناد و املاک: در خصوص اموال غیرمنقول مشاع، قانون ثبت اسناد تصریح می‌کند که برای هر یک از شرکا در ملک مشاع به‌طور جداگانه سند مالکیت به نسبت سهم او صادر می‌شود. این امر باعث می‌شود که هر شریک نسبت به سهم خود از مال مشاع سند رسمی مالکیت داشته باشد و در صورت انتقال سهم خود به دیگری، انتقال آن به‌صورت قانونی و رسمی ثبت گردد.

در مجموع، در تصرفات و مدیریت اموال مشاع، حفظ حقوق همه شرکا اهمیت دارد و برای جلوگیری از مشکلات قانونی، تمامی تصرفات باید با موافقت شرکا صورت گیرد.

 

حق شفعه در ملک مشاع چیست ؟

حق شفعه یکی از حقوق خاص در حقوق مالکیت مشاع است که در موارد فروش اموال غیرمنقول میان شرکا به‌وجود می‌آید. این حق به موجب ماده ۸۰۸ قانون مدنی ایران تعریف شده است.

تعریف و توضیح حق شفعه

حق شفعه به این معنا است که اگر دو نفر در یک مال غیرمنقول به‌طور مشاع شریک باشند و یکی از شرکا بخواهد سهم خود را به شخص ثالثی بفروشد، شریک دیگر (که به‌عنوان شفیع شناخته می‌شود) این حق را دارد که با پرداخت همان قیمتی که مشتری به شریک فروشنده داده است، سهم او را از آن شخص ثالث خریداری کند و در نتیجه، تمام مال را به‌طور کامل تصاحب کند.

این حق مخصوص اموال غیرمنقول است و در مورد اموال منقول قابل اعمال نیست.

شرایط و نحوه اعمال حق شفعه

  1. وجود مالکیت مشاع: حق شفعه زمانی اعمال می‌شود که دو نفر یا بیشتر در یک ملک غیرمنقول به‌طور مشاع شریک باشند.
  2. قابل تقسیم بودن مال: مال باید قابلیت تقسیم بین شرکا را داشته باشد. در غیر این صورت، حق شفعه قابل استفاده نیست.
  3. آگاهی از معامله: شفیع باید از فروش سهم شریک خود به شخص ثالث آگاه باشد تا بتواند حق شفعه را اعمال کند.
  4. حق خرید سهم به قیمت توافقی: شفیع می‌تواند با پرداخت همان مبلغی که مشتری برای خرید سهم شریک پرداخت کرده است، سهم شریک خود را از آن شخص ثالث خریداری کند.

به زبان ساده

فرض کنید دو نفر در یک ملک غیرمنقول شریک هستند. اگر یکی از آن‌ها بخواهد سهم خود را به شخص دیگری بفروشد، شریک دیگر می‌تواند با پرداخت همان مبلغی که خریدار برای خرید سهم پرداخت کرده است، سهم شریک فروشنده را خریداری کند و در نهایت مالک کل ملک شود.

نکات مهم

  • حق شفعه فقط در مورد اموال غیرمنقول است (مانند زمین یا خانه) و در اموال منقول (مانند ماشین یا کالا) قابل اعمال نیست.
  • این حق به شریک دیگر این امکان را می‌دهد که از ورود شخص ثالث به‌عنوان مالک جدید جلوگیری کند و تمام ملک را در اختیار گیرد.

حق شفعه در واقع به‌عنوان ابزاری برای حفظ روابط مالکیت مشاع و جلوگیری از تغییرات ناخواسته در ترکیب شرکا به‌کار می‌رود.

تماس 09156024004