نکات اساسی در موضوع حضانت فرزند

نکات اساسی در موضوع حضانت فرزند

چگونگی واگذاری حضانت فرزند به مادر

در صورتی که زوجین در زمان طلاق بر سر حضانت فرزند توافق کنند ولی در آینده ثابت شود که شخصی که حضانت را به آن واگذار شده است، صلاحیت نگهداری از فرزند را ندارد، دادگاه مسئول تصمیم گیری درباره حضانت خواهد بود. بر اساس قانون حمایت از خانواده، اگر دادگاه تشخیص دهد که فرد مورد نظر صلاحیت لازم برای نگهداری از فرزند را ندارد، تصمیم جدیدی برای حضانت فرزند اتخاذ می‌کند.

در این حالت، توافق قبلی زوجین بر سر حضانت ممکن است بی‌اعتبار شود و دادگاه براساس شرایط جدید و توانایی‌های مراقبتی افراد مورد بررسی، تصمیم خود را بگیرد. این ممکن است شامل تعیین یکی از والدین به عنوان سرپرست اصلی یا تعیین یک شخص ثالث به عنوان نگهبان فرزند باشد، و توافقات قبلی بین زوجین ممکن است در پیش‌بینی‌های دادگاه مورد بررسی قرار نگیرد.

بنابراین، در صورتی که شخصیت سرپرست فرزندان توسط دادگاه بازنگری شود و تصمیم گرفته شود که شخص مورد نظر صلاحیت ندارد، توافقات قبلی ممکن است لازمه‌ای نداشته باشند و دادگاه برای تعیین حضانت فرزند تصمیم جدیدی خواهد گرفت.

 

آیا مادر می تواند برای نگهداری از فرزندش پول درخواست کند؟

در بسیاری از موارد، هنگام تعیین حضانت، دادگاه ممکن است تصمیم بگیرد که یکی از والدین یا حتی شخص ثالث بر عهده حضانت فرزند باشد. در این صورت، شخصی که به عنوان مراقبت‌کننده فرزند تعیین شده است، می‌تواند برای تامین هزینه‌های مربوط به مراقبت و نگهداری از فرزند، از جمله هزینه‌های روزمره، تحصیل، سلامت و سایر نیازهای فرزند، درخواست مالی داشته باشد.

در مواردی که والدین توافق کرده‌اند و حضانت به صورت مشترک بین آنها تعیین شده است، احتمالاً هیچ یک از آنها درخواست مالی نخواهند داشت، مگر اینکه در توافقات آنها مفادی در این خصوص درج شده باشد.

بنابراین، اگر یک فرد به عنوان مراقبت‌کننده فرزند تعیین شده باشد، او می‌تواند برای تامین نیازهای فرزند، از جمله نیازهای مالی، درخواست کمک مالی کند، اما والدینی که به عنوان مراقبت‌کننده اصلی انتخاب نشده‌اند، احتمالاً قادر به درخواست مالی برای حضانت فرزند خود نخواهند بود.

 

حضانت فرزندان در شرایط طلاق توافقی والدین

 

دریافت حضانت فرزند با بخشیدن مهریه

بخشش مهریه به منظور دریافت حضانت فرزند یکی از توافقات شایع در طلاق‌های توافقی است. این توافق ممکن است بین زن و مرد صورت گیرد که زن مهریه خود را ببخشد و به عوض، مرد از حقوق حضانت خود صرف نظر کند و حضانت فرزند به مادر واگذار شود.

هرچند که اینگونه توافقات شایع هستند، اما باید توجه داشت که در اغلب موارد، بخشیدن مهریه ضمانت کننده دریافت حضانت فرزند نیست. به عبارت دیگر، بخشیدن مهریه تنها به تعویق انداختن یا متوقف کردن اجرای حق حضانت توسط مرد کمک می‌کند، اما این امر ممکن است به طور قطعی حق حضانت را به زن منتقل نکند.

دادگاه در هنگام بررسی موضوعات حضانت فرزند، به مصلحت کودکان و شرایط خانواده توجه می‌کند و تصمیمات خود را بر این اساس می‌گیرد. بنابراین، حتی اگر زوجین در طلاق توافقی به توافق برسند، دادگاه ممکن است تصمیم خود را بر اساس شرایط موجود در زمان رسیدگی به پرونده بگیرد و بهترین تصمیم را برای مصلحت کودکان اتخاذ کند.