وکیل حضانت مشهد
قوانین حضانت در ایران بر اساس مقررات داخلی و برخی اسناد بینالمللی، از جمله پیماننامه حقوق کودک، تنظیم شدهاند. در زیر خلاصهای از برخی اصول و مقررات مرتبط با حضانت در ایران آمده است:
- قوانین حضانت و ملاقات طفل بر اساس مواد مختلفی از قانون مدنی و قانون حمایت خانواده تعیین میشود.
- حضانت و ملاقات طفل به عنوان اثری از طلاق مشروع محسوب میشود.
- حق و تکلیف حضانت بر عهده هر دو والد است.
- در اسناد بینالمللی، اهمیت نقش خانواده در رشد کودک تأکید شده است.
- حضانت و نگهداری طفل در صورت جدایی والدین یا تصمیم به جدایی، تا سن هفت سالگی با مادر و پس از آن با پدر است.
- پس از سن هفت سالگی، حضانت طفل با پدر الزامی نیست و میتواند بر اساس شایستگی و صلاحیت والدان تعیین شود، و در صورت عدم صلاحیت پدر، با رعایت مصلحت کودک توسط دادگاه خانواده تعیین میشود.
- در صورتی که مادر مبتلا به جنون شود، حق حضانت به پدر منتقل میشود. اما اگر مادر در این حالت شوهر کند، دادگاه خانواده با توجه به مصلحت کودک ممکن است حضانت را به مادر اعطا کند.۸- اگر حضانت طفل به پدر واگذار شود و بعداً ازدواج مادر منحل شود، حق حضانت به مادر (قبل از سن هفت سالگی) باز میگردد، همچنین اگر مجنون بهبود یابد، حق حضانت به مادر باز میگردد.
۹- مطابق با ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی، حضانت میتواند از دارنده اولویت حضانت سلب شود.
۱۰- مواردی که منجر به سلب حضانت میشوند در قانون مدنی به صورت کامل تعیین نشده است و دادگاه خانواده ممکن است بر اساس شرایط و مصالح طفل، سلب حضانت را تصمیم دهد.
۱۱- تعیین شخص ناظر بر اساس ماده ۴۱ قانون جذب حقوقی به بخیر، یک قاعده جدید و مفید در قانون ایران است که به تعیین مسئولیت حضانت کمک میکند.
۱۲- بیان عنوان “رعایت مصلحت طفل” در تمامی تصمیمات دادگاه خانواده در مواد ۴۱ و ۴۵ قانون جذب حقوقی به بخیر، نشان از اهمیت مصلحت رشد و حضانت طفل دارد که قانونگذار به آن توجه کرده و آن را به عنوان محور تصمیمات مرتبط با طفل در نظر گرفته است.
نقش وکیل حضانت در حل پرونده
آیا حضانت قبل از طلاق با مادر است؟
معمولاً در صورتی که توافقی بین والدین برای حضانت فرزندان در زمان طلاق صورت نگیرد، دادگاهی که برای صدور حکم طلاق برگزار میشود، نیز مسئول تصمیمگیری در مورد حضانت فرزندان میباشد. این تصمیمات بر اساس مصلحت کودکان و شرایط خانوادگی مرتبط با طرفین اتخاذ میشود.
تا سن ۷ سالگی فرزندان، حضانت آنها بیشتر با مادر است. این موضوع در قوانین بسیاری از کشورها و بهویژه در ایران به عنوان حق طبیعی مادر تصریح شده است. اما پس از سن ۷ سالگی، دادگاه ممکن است بر اساس شرایط و مصالح کودکان، تصمیم به حضانت با پدر یا تقسیم حضانت بین والدین بگیرد.
از طرفی، هیچ یک از والدینی که حق حضانت را دارند نمیتوانند دیگری را از ملاقات با فرزندان محروم کنند. این عمل به عنوان جرم محسوب میشود و ممکن است با تنبیهات قانونی مواجه شوند.