وکیل خوب در خراسان
وکیل کسی است که از طرف شخص دیگری – اعم از حقوقی یا حقیقی – به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مأمور میشود. وکالت یک عقد جایز است که در چارچوب مقررات قانون مدنی منعقد میشود
و طرفین آنوکیل و موکل نامیده می شوند.
نایب السلطنه را در دوره صفویه وکیل میگفتند و عنوان وکیل الرعایا هم از همینجا برخاسته است.
میتوان برای وکیل انتخابی حد و مرزی مشخص کرد که در چه زمینهای اجازه وکالت از طرف شما دارد و در چه زمینهای خود شخص باید برای آن کار حضور داشته باشد. {به منظور اطمینان خود شخص در برخی موارد و پروندههای حساس}.
در اصل ۳۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است که:
«در همه دادگاهها، طرفین دعوا حق دارند برای خود وکیل انتخاب نمایند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.» وکالت یک نوع عقد از عقود است که بین موکل و وکیل، بسته میشود و به جای موکل کار مورد وکالت را انجام میدهد مثلاً زید به عمر را وکالت میدهد به این که زمینی برای او بخرد زید موکل است و عمرو وکیل. این عمرو به نیابت از زید کار را انجام میدهد. و موکل محدودهای را که برای عمرو مشخص کرده، وکیل حق تجاوز و تعدی از آن را ندارد. مثلاً موکل گفته این خانه مرا بفروش به دویست تومان عمرو حق ندارد به کمتر از دویست تومان بفروشد.
– وکیل اتفاقی:
اگر شخصی تحصیل کرده رشته حقوق باشد ولی شغل او وکالت نباشد، بخواهد بصورت اتفاقی برای حل مشکلاتی که بستگان نزدیک او در مراجع قضایی دارند ، خارج از چرخه و آزمونهای سخت کانون وکلای دادگستری ، از این کانون برای همان مورد خاص پروانه وکالت موردی بگیرد ، با طی مراحل قانونی و پرداخت هزینه مربوطه می تواند به این امر اقدام کند. شخصی که با این روش وکالت موردی برای دفاع از حقوق بستگانش گرفته است را وکالت اتفاقی گویند.