وکیل وصول سفته در مشهد*

وکیل وصول سفته در مشهد

برای وصول وجه سفته از ۲ طریق می‌توان اقدام کرد

از طریق اجرای اسناد رسمی

وصول سفته در مشهد و سایر مناطق ایران به عنوان یکی از اسناد لازم‌الاجرا، طبق قوانین مربوطه قابلیت اجرا دارد. اگر دارنده سفته به وظایف قانونی خود عمل کرده باشد، می‌تواند به اداره ثبت مراجعه کرده و درخواست توقیف اموال بلامعارض اشخاصی که به ترتیب صادرکننده، پشت‌نویس و ضامن هستند را برای وصول طلب خود، ارائه نماید. این اقدام با توجه به قوانین و مقررات مربوطه، قابلیت اجرایی دارد و می‌تواند به منظور تأمین حقوق دارنده سفته صورت گیرد.

از طریق مراجع قضایی دادگستری

در صورتی که دارنده سفته با تقدیم دادخواست حقوقی علیه یک یا تمام مسئولان سند تجاری اقامه دعوی کند و به محکومیت قطعی صادرکننده منجر شود، و اگر اموالی از محکوم تحصیل نشود، می‌تواند به استناد قوانین مربوطه و نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، تقاضای بازداشت شخص محکوم را کند. این اقدام به منظور تأمین حقوق دارنده سفته و اجرای محکومیت مالی صادر شده می‌باشد.

برای آن که دارنده سفته بتواند از مزایای قانونی آن برخوردار شود، باید نکاتی را رعایت کند:

برای بهره‌مندی از مزایای قانونی سفته، دارنده سفته باید نکات زیر را رعایت کند:

1. مطالبه در سررسید: دارنده سفته باید در سررسید آن را مطالبه کند. اگر وجه سفته در سررسید پرداخت شد، موضوع به پایان می‌رسد، اما اگر پرداخت نشد، دارنده سفته باید ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید، سفته را واخواست کند.
2. واخواست: این اعتراض رسمی است که علیه سفته‌ای که در سررسید آن پرداخت نشده و علیه صادرکننده سفته انجام می‌شود. واخواست باید به صورت رسمی به صادرکننده ابلاغ شود و در برگه‌های چاپی که از طرف وزارت دادگستری تهیه شده است نوشته می‌شود. واخواست رونوشت کامل سفته را شامل می‌شود و دستور پرداخت وجه سفته که به وسیله دادگاه انجام می‌شود، آورده می‌شود.
3. ضرورت واخواست: واخواست سفته برای بهره‌مندی از مزایای قانونی آن مانند خسارت تاخیر تادیه و توقیف اموال قبل از صدور حکم و سایر مزایای تجاری ضروری است. بدون واخواست، امکان مطالبه وجه سفته وجود دارد، اما سفته همانند رسید عادی کارایی خواهد داشت و دعوی ناشی از آن نیز متزلزل خواهد بود.

سه تفاوت برات و سفته

برات و سفته دو نوع سند مالی هستند که اختلافات مهمی دارند. سه تفاوت اصلی بین آن‌ها عبارتند از:

1. شرایط شکلی برات:
   • برات به شکل مکتوب و در قالب یک سند مشخص می‌شود و نیاز به امضای صادرکننده دارد.
   • سفته نیز به شکل مکتوب و در قالب یک سند مشخص می‌باشد، اما باید به صورت کامل و جزئیات بیشتری نسبت به برات ذکر شود و بیشتر مورد استفاده در تجارت و معاملات مالی است.
2. قبول و نکول:
   • برات می‌تواند قابلیت قبول و نکول داشته باشد، به این معنا که صادرکننده می‌تواند برات را به شخص دیگری انتقال دهد یا آن را باطل کند.
   • در مقابل، سفته قابلیت قبول و نکول ندارد، یعنی دارنده سفته نمی‌تواند آن را به شخص دیگری انتقال دهد یا صادرکننده آن از طریق نکول آن را باطل کند.
3. قبول شخص ثالث:
   • در برات، امکان قبول شخص ثالث وجود دارد، به این معنا که صادرکننده برات را به شخص ثالث ارائه می‌دهد و آن شخص تعهد به پرداخت مبلغ را می‌پذیرد.
   • اما در سفته، قبول شخص ثالث مطرح نیست، به این معنا که دارنده سفته می‌تواند آن را فقط از صادرکننده سفته و یا از طریق امضای معتبر او دریافت کند، ولی نمی‌تواند آن را به شخص ثالث دیگری ارائه دهد.

نکات مهم درباره سفته :